Rząd Republiki Niemieckiej z oburzeniem wnosi z ostatniej noty rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych, że są one zdecydowane niebywałym gwałtem wymusić na Niemcach przyjęcie także tych warunków pokoju, które nie mają znaczenia materialnego, a zmierzają  jedynie do odebrania narodowi niemieckiemu jego czci. Cześć narodu niemieckiego nie dozna uszczerbku na skutek aktu przemocy. Po czterech latach straszliwych cierpień naród niemiecki nie ma sił stanąć w obronie swego honoru. Dlatego ulegając przemocy rząd Republiki Niemieckiej oświadcza, że jest gotów przyjąć i podpisać warunki pokoju, jakie narzucają mu rządy sprzymierzone i stowarzyszone, chociaż nie przestaje ich uważać za niesłychaną niesprawiedliwość.  

23 czerwca

Określenie „Pokój za wszelką cenę” [którym rząd RFN tłumaczy m. in. swoją akceptację dla stanu wojennego w Polsce] — dla grupy ludzi albo państw — jest drwiną z podstaw wolności i demokracji. Zaklina złą rzeczywistość, gdyż oznacza podporządkowanie się każdej brutalności, także rozkazowi mordowania. Oznacza gotowość do kapitulacji przed agresją, bez patrzenia na skutki, jakie mogą z tego wynikać dla innych. To, co propagandyści od pokoju za wszelką cenę określają jako akt rozsądku, pragmatycznego myślenia, nawet miłości do ludzi, jest w pierwszym rzędzie ukrytą akceptacją tyranii, gwałtu — może i zbrodni — rzekomo dla uniknięcia „większego zła”.

11 listopada

Nigdy nie mówiono w Europie tak wiele jak dziś o pokoju, o obronie czy umiłowaniu pokoju. [...] Nasuwa się podejrzenie, że w wielu wypadkach chodzi raczej o własny spokój i wygodę. [...] Ale w każdym razie Polacy liczą na zrozumienie i na solidarność narodu niemieckiego, które mogą stać się ważnym czynnikiem przy budowie mostów między naszymi narodami. [...]

W ciągu ostatnich kilku lat wielu ludzi dobrej woli w Niemczech niosło pomoc narodowi polskiemu w duchu sąsiedzkiej przyjaźni i solidarności. Psychologiczne znaczenie tego działania okaże się może w przyszłości większe niż jego niewątpliwa wartość materialna.

5 października

Uznanie granicy na Odrze i Nysie wynika z przykazania pokoju. (...) Potwierdzenie granicy jest wolną decyzją Niemców. Nikt nam jej nie narzucił. (...) Ta decyzja (...) nie jest dla nas, Niemców, łatwa. (...) Utrata ojczyzny jest ciężką ofiarą. [...] potwierdzenie tej granicy jest decydującym wkładem w perspektywę Europy bez granic.

14 listopada