Sejm został zamknięty; zanim zbierze się znowu – musi zabrać głos opinia publiczna, musi zabrać głos również otwarcie i również wyraźnie. Czas niedomówień minął. Milczenie i bierność stają się tchórzostwem.

Żądanie nasze jest jedno: usunięcie dyktatury i przywrócenie panowania prawa, w przeciwnym razie nie nastąpi żadne „uspokojenie”. Będą się zaostrzały dalej walki polityczne. Będzie rosła nienawiść. Będą się piętrzyły trudności gospodarcze. Będą leżały odłogiem zagadnienia olbrzymie, społeczne, gospodarcze, ustrojowe, od których rozwiązania zależy jutro Rzeczypospolitej, jej postawa w świecie, utrzymanie jej niepodległości. System dyktatury prowadzi kraj do katastrofy. Czas to skończyć! Odwołujemy się do opinii publicznej. Jeżeli zaś p. prezydent Rzeczypospolitej nie chce powziąć decyzji w myśl woli przedstawicielstwa narodu – niech w takim razie rozwiąże Sejm, niech w takim razie ten spór zasadniczy pomiędzy Sejmem a Marsz. Piłsudskim rozstrzygnie w sposób ostateczny sam kraj w drodze nowych wyborów, ale wyborów uczciwych. Próby sfałszowania decyzji kraju wywołać musiałyby zdecydowany opór i samoobronę narodu.

Warszawa, 5 kwietnia

Zasłanianie się przez rząd frazesem o niemożności współpracy z Sejmem, nie zwalnia rządu od wyłącznej odpowiedzialności za stan przesilenia państwowego oraz za katastrofę, jaką przeżywają masy pracujące na wsi i w mieście. Sejm był i jest gotów zawsze współpracować z rządem, który stać będzie na gruncie prawa i Konstytucji. Rząd, który na tym gruncie stać nie chce czy nie może, winien ustąpić. […]

Życie gospodarcze wymaga panowania prawa, pokoju i ładu, istotę zaś rządów pomajowych stanowi bezprawie, niepokój i chaos.

Stan faktycznej dyktatury Józefa Piłsudskiego przy utrzymywaniu pozorów parlamentu, stan sprzeczny sam w sobie, bez katastrofy dla państwa utrzymać się dłużej nie da. […]

Znane już oświadczenie Józefa Piłsudskiego, że „nie dawał pracować wszystkim trzem Sejmom w Polsce”, napełnić muszą uczuciem przerażenia i troski o los państwa każdego obywatela, bez względu na jego przekonania i ocenę roli parlamentaryzmu polskiego w państwie polskim. Z żalem stwierdzamy, że do akcji udaremniania za wszelką cenę prac Sejmu i Senatu przyłączyła się głowa państwa.

Wobec powyższego żądamy:

1. Ustąpienia rządów dyktatury Józefa Piłsudskiego.

2. Utworzenia konstytucyjnego rządu, opartego o zaufanie społeczeństwa, rządu, który by wraz z parlamentem podjął walkę z klęską gospodarczą i nędzą ludności pracującej wsi i miast.

Warszawa, 20 czerwca

Bracia chłopi!

Zapewne dojdą was wieści, że w Stronnictwie Chłopskim nastąpił rozłam. Nie wierzcie temu – jest to wierutne kłamstwo.

Stronnictwo Chłopskie jest, jak było – jednolite. Prawowite władze, jak dawniej, istnieją, czuwają i działają. 

[…]

Stoją przy zielonym sztandarze Stronnictwa Chłopskiego szerokie rzesze ludu wiejskiego i żadnym Judaszom ani płatnym najmitom nie dadzą się otumanić, mając dla nich tylko słowa pogardy i obrzydzenia. 

Gdzież wiec jest rozłam?

Bracia chłopi! 

W poniedziałek, dnia 6 października br. do lokalu Stronnictwa Chłopskiego w Warszawie, przy ul. Nowogrodzkiej 27 wtargnęła zdradziecko bojówka, złożona z kilkudziesięciu najmitów, i zajęła przemocą nasz lokal, niszcząc dobytek Stronnictwa. 

W tej bojówce, zorganizowanej za judaszowskie srebrniki na nieszczęście, krzywdy i poniżenie chłopa, brali udział zawodowi naganiacze i rozbijacze chłopów. 

[…]

Bracia chłopi!

Prawowite władze Stronnictwa Chłopskiego dotrzymują niezachwianie umowy wyborczej, zawartej z innemi stronnictwami Centrolewu.

Niech żyje jednolity front ludowy!

Precz z zdrajcami i płatnymi najmitami!

Niech żyje blok wyborczy stronnictw chłopskich i robotniczych Centrolewu pod nazwą: Związek Obrony Prawa i Wolności, na który solidarnie wszyscy chłopi muszą oddać swoje głosy!

Warszawa, 10 października