Ostatnie wybory do Rady Miejskiej w Wilnie wykazały, podobnie jak wybory do wszystkich poprzednich kadencji Rady Miejskiej po odzyskaniu niepodległości, że Wilno jest miastem na wskroś polskim i katolickim.
Tego stanu rzeczy nie zmienia fakt wzmocnienia żydowskiego stanu posiadania w przedstawicielstwie miasta w porównaniu z kadencją ubiegłą, gdyż mimo wszystko przedstawicielstwo to stanowi mało znaczącą mniejszość Rady Miejskiej.
Narodowe Koło Radnych, największe ugrupowanie w obecnej kadencji, wybrane przez ludność pod hasłami katolickimi i narodowymi, będzie w pracach swoich zarówno w Radzie Miejskiej, jak i w Zarządzie Miasta kierować się tymi samymi zasadami, co i przedstawiciele Obozu Narodowego w Radach Miejskich miasta Wilna wszystkich poprzednich kadencji, a mianowicie uznaje za podstawowe:
1. Dobro miasta, a w pierwszym rzędzie jego ludności polskiej i chrześcijańskiej.
2. Fachowość, celowość i oszczędność gospodarki miejskiej.
3. Ochronę i wzmocnienie polskich warsztatów pracy i polskiego stanu posiadania w mieście.
Dziejowy moment, przeżywany obecnie przez Polskę, nakłada na Naród Polski wyjątkowo trudne i wyjątkowo odpowiedzialne zadania. W obliczu ewentualnej konieczności zbrojnego wystąpienia Narodu w obronie swego honoru oraz nienaruszalności granic Państwa, Narodowe Koło Radnych oświadcza, że uczyni wszystko, by Wilno, jedno z sześciu największych miast Rzeczypospolitej, a jedno z najsilniejszych ognisk kultury narodowej, swą zwartością, siłą moralną oraz karnym wysiłkiem przyczyniło się do zwycięstwa i rozrostu potęgi Polski.
W myśl swoich haseł wyborczych Narodowe Koło Radnych walczyć będzie:
1. O narodowe i katolickie oblicze Wilna.
2. O konsekwentne i całkowite odżydzenie naszego miasta.
3. O godziwą pracę dla bezrobotnych i systematyczne, planowe zwalczanie bezrobocia.
4. O sprawiedliwe rozłożenie ciężarów publicznych.
5. O troskę nad matką i dzieckiem oraz młodzieżą.
6. O opiekę nad bezdomnymi.
Narodowe Koło Radnych wzywa wszystkie polskie ugrupowania Rady Miejskiej do współpracy w tym kierunku.
Jarosław Wołkonowski, Miasto polsko-żydowskie, „Karta” nr 34/2002.